Wzorzec FCI nr 246

Kraj pochodzenia: Republika Czeska
Użytkowanie: dawniej terier do polowania na lisy i borsuki,
dzisiaj trzyma się go raczej jako psa do towarzystwa.
Klasyfikacja FCI: Grupa 3 - teriery, sekcja 2 - teriery małe.
Próby pracy nie są wymagane.

WYGLĄD OGÓLNY

Pies krótkonożny, dobrze zbudowany i umięśniony, o długim włosie, prostokątnej sylwetce i opadających, średniej wielkości uszach.

WAŻNE WYMIARY

Idealna wysokość w kłębie: 29 cm (psy), 27 cm (suki);
Długość głowy: 21 cm (psy), 20 cm (suki);
Szerokość głowy: 10 cm (psy), 9 cm (suki);
Obwód klatki piersiowej (mierzony za łokciami): 45 cm (psy), 44 cm (suki);
Długość tułowia: 43 cm (psy), 40 cm (suki).

ZACHOWANIE / CHARAKTER

Spokojny, bez cech agresji, łatwy do prowadzenia, miły i wesoły pies do towarzystwa, z rezerwą wobec obcych. Psy tej rasy są wyjątkowo łagodne i zrównoważone.

GŁOWA

W kształcie długiego, tępo zakończonego, ale nie szerokiego klina. Górna linia mózgoczaszki tworzy z górną linią kufy kąt ostry.
Mózgoczaszka: między uszami niezbyt szeroka, zwęża się stopniowo w kierunku oczu. Łuki nadoczodołowc są średnio zaznaczone. Guz potyliczny wyraźnie wyczuwalny. Bruzda czołowa słabo zaznaczona.
Stop niewielki, ale widoczny.
Trzewioczaszka: Trufla nosowa dobrze uformowana, barwy ciemnej. U psów szaroniebieskich jest czarna, u jasnokawowych wątrobiana.
Grzbiet nosa: prosty.
Uzębienie: szczęka i żuchwa silne, zwarte w kompletnym zgryzie nożycowym lub cęgowym. Obustronny brak M-3 nie jest traktowany podczas oceny jako wada. Zęby są mocne, regularnie rozstawione, pionowo ustawione.
Wargi: umiarkowanie mięsiste, dobrze przylegające.
Policzki: niezbyt wyraziste.
Oczy: średniej wielkości, dość głęboko osadzone, o łagodnym wyrazie. Przykryte opadającą ku przodowi sierścią. U osobników szaroniebieskich oczy są brązowe do ciemnobrązowych, u jasnokawowych mają barwę jasnobrązową.
Uszy: średniej wielkości, tak mocno załamane, że przykrywają całkowicie otwór uszny. Ich osadzenie jest dość wysokie, przylegają jednak dobrze do policzków. Mają kształt trójkątny, z krótszym bokiem od strony załamania.

SZYJA

Średnio długa i mocna, od kłębu ma linię skośnie wznoszącą się. Skóra na szyi jest nieco luźna, jednak nie tworzy podgardla.

TUŁÓW

Wydłużony.
Linia górna: nie jest prosta, gdyż partia lędźwiowa i jej przejście w zad tworzą lekkie uwypuklenie.
Kłąb: nie jest mocno zaznaczony, szyja dość wysoko osadzona.
Grzbiet: silny o średniej długości.
Lędźwie: stosunkowo długie, szerokie, umięśnione i lekko wypukłe. Zad silnie rozwinięty, miednica miernie opadająca. Guzy biodrowe są często wyżej usytuowane od kłębu.
Klatka piersiowa: raczej cylindryczna niż głęboka. Żebra wysklepione. Brzuch pojemny, lekko podciągnięty, słabizny wypełnione.

OGON

Za idealną długość uważa się 18-20 cm. Osadzony nisko, jest stosunkowo gruby. W spokoju opadający z lekkim zagięciem na koniuszku. Gdy pies jest pobudzony, nosi ogon poziomo lub wyżej, szablasto wygięty.

KOŃCZYNY

Kończyny przednie: proste, równolegle ustawione, o mocnej kości.
Łopatki: muskularne.
Łokcie: luźne, jednakże nie odstające na zewnątrz, ani wciśnięte do wewnątrz.
Łapy: duże o wysklepionych palcach i mocnych pazurach. Opuszki silnie rozwinięte i pełne.
Kończyny tylne: powinny być równoległe, silne, dobrze kątowane i mocno umięśnione.
Podudzia: krótkie.
Stawy skokowe: dość wysoko położone, silne.
Łapy: tylne mniejsze od przednich.

RUCH

Swobodny, wydajny, żwawy i wytrwały. W galopie pies jest wolny, ale wytrzymały. Przednie kończyny kierują się prosto do przodu.

SKÓRA

Mocna, gruba, bez pofałdowań i podgardla.

OKRYWA WŁOSOWA

Włos długi, cienki, delikatny, ale mocny, lekko falisty, połyskliwy, nie za obfity. Teriery czeskie są strzyżone. Na przedniej części głowy nie skraca się włosa, ma on tworzyć brodę i wąsy. Pozostawia się także długi włos na kończynach, spodniej części klatki piersiowej i na brzuchu. W kondycji wystawowej sierść na górnej powierzchni szyi, łopatkach i grzbiecie nie powinna być dłuższa niż l do 1,5 cm. Nieco krótsza na bokach tułowia i ogonie. Bardzo krótki powinien być włos na uszach, policzkach, bokach szyi, łokciach, udach, podudziach i w okolicy odbytu. Przejścia między partiami strzyżonymi a sierścią naturalnej długości muszą być stopniowe i łagodne.

UMASZCZENIE

Może być dwojakie:
- szaro - niebieskie (szczenięta rodzą się czarne),
- jasnokawowo-brązowe (szczenięta rodzą się czekoladowo-brązowe).

U obu odmian dopuszcza się żółte, szare lub białe znaczenia. Występują one na głowie (broda, policzki), na szyi, piersi, brzuchu, kończynach i wokół odbytu. Bywa, że biały jest koniec ogona i kołnierz wokół szyi, jednakże maść podstawowa musi zawsze przeważać.

WZROST i WAGA

Wysokość w kłębie wynosi 25 do 32 cm.
Idealny wzrost dla psa 29 cm. Idealny wzrost dla suki 27 cm.
Waga nie powinna być niższa od 6 kg lub przekraczać 10 kg.

WADY

Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia:
- słaba kość,
- niedopigmentowany nos (depigmentacja stała lub sezonowa),
- krótka, słabo rozwinięta lub spiczasta kufa o słabym uzębieniu,
- brak jednego siekacza,
- zbyt duże, wyłupiaste oczy,
- zbyt duże lub za małe uszy, noszone inaczej, bądź innego kształtu niż przewiduje wzorzec,
- grzbiet zbyt długi, za krótki lub miękki,
- krzywe przednie kończyny, nieprawidłowa ich postawa,
- zbyt delikatna lub za twarda sierść.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE

- brak więcej niż 4 zębów, brak 2 lub więcej siekaczy, kły pochylone ku przodowi, położone;
- Przodozgryz lub tyłozgryz,
- entropium bądź ektropium,
- obwód klatki piersiowej przekraczający 50 cm,
- zakręcony lub nad grzbietem noszony ogon,
- chody nieskoordynowane, podrygujące lub skurcze podczas ruchu, ("Scottie Cramp")
- sierść pręgowana po ukończeniu przez psa drugiego roku życia,
- kręcony, twardy lub watowaty włos,
- biel przekraczająca 20 % powierzchni ciała, biała łata na czole,
- waga mniejsza niż 6 kg lub przekraczająca 10 kg,
- pies bojaźliwy, niestabilny nerwowo (niezrównoważony), agresywny.

UWAGA

Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra umieszczone w mosznie.

Tłumaczenie: Elżbieta Chwalibóg

Źródło: ZKwP.PL